Προγράμματα Πολιτιστικών Θεμάτων 2015-2016 στη θεματική: Ανθρωπινα δικαιωματα - Δικαιωματα του παιδιου

Δικαιώματα του παιδιού 
ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανθρώπινα δικαιώματα - Δικαιώματα του παιδιού

Νηπιαγωγείο Αγκουσελιανων: Λυτριβη Ματινα,  Βαρδουλακη Ευτυχια

ΤΜΗΜΑ: 17 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 3 μήνες

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: "Όλοι γεννιόμαστε ελεύθεροι", "Το γελαστό μπαλόνι", "Έχω ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά της γης" , "Χαρης και Φαρις"

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: Επίσκεψη της συγγραφέας Γιώτα Αλεξανδρου, του βιβλίου "Χαρης και Φαρις", συνεργασια με τον Ερυθρο Σταυρο με προσφορα ρουχων, υιοθεσια παιδιου απο την actionaid

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Διαβάσαμε το βιβλίο "Όλοι γεννιόμαστε ελεύθεροι" και με αφορμή αυτό βρήκαμε στο διαδίκτυο εικόνες με τα δικαιώματά μας, και φτιάξαμε την αφίσα μας. 

Διαβάσαμε την ιστορία "Το γελαστό μπαλόνι" και συζητήσαμε πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα δικαιώματα, και φτιάξαμε μια ομαδική με τα μπαλόνια των δικαιωμάτων που θα στέλναμε σε όλο τον κόσμο.

Έπειτα διαβάσαμε το βιβλίο "Έχω ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά της γης", και κάναμε σύγκριση των δυο κόσμων των παιδιών. 

Στα πλαίσια της φιλαναγνωσιας (πρόγραμμα με την σύμβουλο), διαβάσαμε το "Χαρης και Φαρις), και ασχοληθήκαμε με τους πρόσφυγες. 

Μάθαμε ότι πρόσφυγες υπηρξανε και πιο παλιά στην Ελλάδα μετά από κάθε πόλεμο. 

Μαζέψαμε σάκες αλληλεγγύης, ρούχα για τον Ερυθρό Σταύρο. 

Στο διαδίκτυο βρήκαμε οργανώσεις που βοηθούν παιδιά, όπως την Unicef, την actionaid, το Χαμόγελο του παιδιού, και μάθαμε για την δράση τους. 

Έτσι αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδί από την actionaid, τον Abraham. 

Συνδέσαμε την τέχνη με τα δικαιώματα ζωγραφιζοντας τους πινάκες. 

Βοηθήσαμε να ενσωματωθεί στην ομάδα μας ο συμμαθητής μας από το Πακισταν.

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Διαβασαμε το βιβλιο "Εχω ενα μηνυμα  για ολα τα παιδια της γης", και εντοπισαμε τις διαφορες απο τα παιδια που τα εχουν ολα με τα παιδια που στερουνται βασικες αναγκες οπως, τροφη νερο, σπιτι οικογενεια (λογω πολεμου), μορφωση και παιδια με ειδικες αναγκες. Προβληματιστηκαμε γιατι δεν ειμαστε ολοι ισοι. Απαντησαμε στα εξης ερωτηματα με τον δικο μας τροπο, την ζωγραφικη: «αν ημουν ο Βικο πώς θα αισθανομουνα»; «αν εμενα στο δρομο...», «αν δεν ειχα σπιτι..», «ποιο παιχνιδι μου θα εδινα στη μαουριτα», «αν δεν ειχα παιχνιδια με τι θα επαιζα», «φανταζομαι την ζωη μου χωρις οικογενεια..». «αν δεν πηγαινα σχολειο..» και ολο αυτο το δεσαμε σε βιβλιο. Επειτα μαθαμε το τραγουδι «Αν ολα τα παιδια της γης», και σε ομαδικη εργασια ζωγραφισαμε τον κυκλο της αγαπης με τους πρωταγωνιστες του βιβλιου και εμας. Ετσι καταλαβαμε την αξια των αγαθων που εχουμε και να τα εκτιμαμε.

ΕΜΠΟΔΙΑ: Δεν ειχαμε την δυνατοτητα μετακινησης για να επισκεφθουμε οτιδηποτε στο Ρεθυμνο.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ

Με παιχνίδι το παιδί ταξιδεύει στη ζωή

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανθρωπινα δικαιωματα - Δικαιωματα του παιδιου

Νηπιαγωγείο Πρινέ: Ουρανία Σμυρνάκη, Δημήτρης Καζιάλες, Αλεξάνδρα Καψάλη

ΤΜΗΜΑ: Ολοήμερο και κλασικό, 31 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 3 μήνες

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Αφορμή για να ξεκινήσουμε το πρόγραμμα ήταν η επίμονη τάση των παιδιών να θέλουν να φέρουν παιχνίδια από το σπίτι τους.Έτσι ορίσαμε μία μέρα όπου μπορούσαν να φέρουν το αγαπημένο τους παιχνίδι, να το παρουσιάσουν στα παιδιά και να παίξουν. Παρατηρήσαμε από τι υλικά είναι φτιαγμένα, πως παίζονται και φτιάξαμε τον εννοιολογικό χάρτη. Στη συνέχεια αναρωτηθήκαμε πως έπαιζαν οι γονείς μας, οι παππούδες, οι γιαγιάδες. Άρχισαν τις σχετικές ερωτήσεις στο σπίτι τους και ξεκίνησαν να φέρνουν ό,τι υλικό είχαν. Επίσης είχαμε την τύχη να μας επισκεφτεί ένας παππούς μαθητών μας,  ο οποίος αφού  μας μίλησε για τα παιχνίδια της εποχής του,  έπαιξε μαζί μας κι επιπλέον  μας  χάρισε τρεις τρίλιζες κατασκευασμένες από τον ίδιο και μας έμαθε πως παίζονται. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας με τα παιχνίδια στην αρχαιότητα. Εκεί γνωρίσαμε πως ζούσαν τα παιδιά και φυσικά τι έπαιζαν. Κάναμε συγκρίσεις με τα σημερινά παιχνίδια, βρήκαμε ομοιότητες - διαφορές, κάναμε ταξινομήσεις ως προς τα υλικά που είναι φτιαγμένα (ξύλο, πηλό, μέταλλο, πέτρα, ύφασμα) και ως προς τον αριθμό των παιδιών που συμμετέχουν (ατομικά - ομαδικά), διαπιστώσαμε ίδια παιχνίδια με διαφορετική ονομασία, τα παίξαμε και τέλος ζωγραφίσαμε αυτό που μας άρεσε περισσότερο. Επίσης γνωρίσαμε παιχνίδια που παίζονται σε άλλες χώρες, μακριά από εμάς, και φυσικά παίξαμε. Αυτό που εντυπωσίασε τα παιδιά ήταν το γεγονός ότι ανεξάρτητα από το χρόνο και τον τόπο όλα τα παιδιά παίζουν, πολλά από αυτά τα παιχνίδια είναι κοινά με διαφορετική ονομασία και σε όλα υπάρχουν κανόνες. Επίσης κατασκευάσαμε πάνινα τσαντάκια για τις κούκλες ή για να φυλάμε τα μικρά παιχνίδια μας και μάθαμε λαχνίσματα και ρυθμικά ποιηματάκια για να δούμε ποιος θα είναι η μάνα σε κάθε παιχνίδι.  Τέλος αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τα  δώδεκα πιο αγαπημένα ομαδικά παιχνίδια μας στην καλοκαιρινή  γιορτή μας για να τα γνωρίσουν και άλλοι και φυσικά δόθηκαν σε όλα τα παιδιά μετάλλια για τη συμμετοχή τους στα παιχνίδια και για το άψογο αθλητικό πνεύμα που είχαν.  

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η επίσκεψη του παππού στο χώρο του νηπιαγωγείου ήταν η σημαντικότερη δραστηριότητα του προγράμματος. Με τη βοήθεια των παιδιών, την ημέρα της επίσκεψής του, διαμορφώσαμε το χώρο και σχηματίσαμε ένα μεγάλο κύκλο με τις καρέκλες για να μπορούμε να τον βλέπουμε όλοι. Μας μίλησε για τα χρόνια που ήταν εκείνος μικρό παιδί και τι έπαιζε. Κάθε παιχνίδι που θυμόταν μας το εξηγούσε και στη συνέχεια το έπαιζε με μία ομάδα παιδιών. Μας παρουσίασε περισσότερα από είκοσι παιχνίδια καθώς και κάποια "κόλπα" με σχοινί και άλλα με χαρτί που εντυπωσίασε τα παιδιά. Ο ίδιος είχε κατασκευάσει τρεις τρίλιζες, που τις χάρισε στο νηπιαγωγείο, κι έδειξε στα παιδιά πως να παίζουν με αυτές. Τέλος για να τον ευχαριστήσουμε του χαρίσαμε μία κάρτα ζωγραφισμένη από όλα τα παιδιά με τις ευχαριστίες μας και τις ευχές μας. Η παρουσία του παππού στο νηπιαγωγείο βοήθησε τα παιδιά να συνδέσουν (όσο  είναι εφικτό σε αυτή την ηλικία) το παρόν με το παρελθόν και να κάνουν τις απαραίτητες συγκρίσεις. Ο παππούς ήταν πολύ μεταδοτικός και άμεσος και τα παιδιά στην κυριολεξία κρέμονταν από τα χείλη του. Επιπλέον η παρουσίασή του είχε βιωματικό χαρακτήρα και έντονη δράση.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ

Όπου υπάρχουν παιδιά υπάρχουν και παιχνίδια

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανθρωπινα δικαιωματα - Δικαιωματα του παιδιου

Νηπιαγωγείο Σπηλίου: Αλεξέλλη Αγγελική

ΤΜΗΜΑ: Ολοήμερο, 20 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 5 μήνες

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: "Οι γιαγιάδες με τα γιο-γιο" του Ευγένιου Τριβιζά

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: Επίσκεψη στο Ρέθυμνο στο εργαστήρι κατασκευής κούκλας "Τζεπέτο" όπου παρακολουθήσαμε κουκλοθέατρο και έπειτα το κάθε παιδί έφτιαξε την δικιά του κούκλα από διάφορα υλικά.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ξεκινήσαμε το πρόγραμμά μας τα Χριστούγεννα με αφορμή την συζήτηση για τα Χριστουγεννιάτικα δώρα των γιορτών. Τα παιδιά συζήτησαν για τα αγαπημένα τους παιχνίδια και τα έφεραν στο σχολείο να τα παρουσιάσουν. Κάναμε ομαδοποιήσεις με τα παιχνίδια τους και τα χωρίσαμε σε κατηγορίες. Παιχνίδια που παίζονται από ένα άτομο, παιχνίδια που παίζονται από πολλούς παίκτες, παιχνίδια επιτραπέζια, με κανόνες κλπ. Παρακολουθήσαμε την ταινία "Toy Story" και σταθήκαμε στη σημασία των κανόνων για ένα σωστό παιχνίδι καθώς και στην ορθή χρήση των παιχνιδιών. Διαβάσαμε το παραμύθι "Οι γιαγιάδες με τα γιο-γιο" και κάναμε έρευνα στέλνοντας ερωτηματολόγιο στους δικούς μας παππούδες και γιαγιάδες αλλά και στις μαμάδες και μπαμπάδες μας για να μάθουμε "Τι παιχνίδια τους άρεσε να παίζουν όταν ήταν παιδιά". Συλλέξαμε τα στοιχεία και συζητήσαμε τα αποτελέσματα. Ψάξαμε στο διαδίκτυο και είδαμε εικόνες και βίντεο από παιδιά και ενήλικες από άλλες χώρες με τα παιχνίδια τους. Ανακαλύψαμε ομοιότητες και διαφορές. Βρήκαμε παραδοσιακά παιχνίδια και κατασκευάσαμε τα δικά μας παιχνίδια. Δημιουργήσαμε κανόνες και  απολαύσαμε παίζοντας. Συνειδητοποιήσαμε την άρρηκτη σχέση του παιχνιδιού με το συναίσθημα της χαράς που μας προσφέρει αλλά και το παιχνίδι ως μέσο επικοινωνίας με τον "άλλον", ανεξαρτήτως συνόρων και φυλετικών ή άλλων διαφορών.

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η πιο σημαντική δραστηριότητα ήταν και αυτή που άρεσε περισσότερο στα παιδιά. Συλλέξαμε και εκτυπώσαμε διάφορους πίνακες γνωστών ζωγράφων με θέμα το παιχνίδι. Αφού τους επεξεργαστήκαμε με διάφορους τρόπους, τους συζητήσαμε, κάναμε υποθέσεις κτλ αποφασίσαμε να τους "ζωντανέψουμε" μέσα στο σχολείο μας. Χωριστήκαμε σε ομάδες. Κάθε ομάδα επέλεγε να ζωντανέψει έναν από τους πίνακες που θα επέλεγε. Οι ομάδες συζητούσαν, και τους έπαιρνε μέρες να επιλέξουν τα αντικείμενα που θα χρειαστούν-κάποια από αυτά τα έβρισκαν στο σχολείο άλλα τα έψαχναν και τα έφερναν από το σπίτι τους-, να μοιράσουν τους ρόλους, να μεταμφιεστούν, να φτιάξουν το σκηνικό,  και να ποζάρουν τελικά ακίνητοι για μια φωτογραφία που θα μοιάζει ακριβώς όπως ο πίνακας ζωγραφικής. Οι φωτογραφίες τους εκτυπώθηκαν και τέλος φτιάξαμε μια έκθεση στην τάξη με τίτλο " Παιχνίδια μέσα από την τέχνη". Την θεωρήσαμε πιο σημαντική εξαιτίας της ανταπόκρισης των παιδιών, της αστείρευτης φαντασίας τους, της συνεργασίας τους για τις λήψεις των αποφάσεων και του βιωματικού χαρακτήρα της.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ

Αθλητισμός και Πολιτισμός

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Πολιτισμος

13ο Δ.Σ. Ρεθύμνου: Σελιανακη Γιαννουλα, Ασλανιδης Παναγιωτης

ΤΜΗΜΑ: Στ1, 17 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 6 μήνες

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: Σύλλογος Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου, Παγκρήτιο Στάδιο Ηρακλείου, Γυμναστήριο "Παλμός",  Στάδιο "Μελίνα Μερκούρη", Γήπεδο "Σοχώρα", Κήπος

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το ερέθισμα για να προσεγγίσουμε και να ασχοληθούμε με το θέμα: Αθλητισμός και Πολιτισμός μας δόθηκε από τις δραστηριότητες που έγιναν στο σχολείο μας "Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων κ.λ.π" με τον κ. Ασλανίδη Παναγιώτη και τη συμμετοχή του Στ1 σ' αυτές.

1ο Βήμα: Τα παιδιά χωρίστηκαν σε υποομάδες των 4 παιδιών. Η κάθε ομάδα μελέτησε ένα από τα παρακάτω θέματα και παρουσίασε την εργασία της στην τάξη.

Α ομάδα: Κατέγραψε αθλήματα που γνώριζε και τα ταξινομήσαμε αρχικά σε ομαδικά και ατομικά.

Β ομάδα: Κατέγραψε και παρουσίασε αθλήματα που γίνονται σε ειδικούς χώρους και άλλα που γίνονται στη φύση. Έτσι έγινε μια δεύτερη ταξινόμηση αθλημάτων.

Γ ομάδα: Κατέγραψε και παρουσίασε τις μεγάλες αθλητικές δραστηριότητες στην Αρχαία Ελλάδα.

Δ ομάδα: Υποστήριξε με επιχειρήματα τις απόψεις "Αξίζει να αθλούμαστε;" και "Όλοι μπορούμε να βρούμε χρόνο για να αθλούμαστε".

2ο Βήμα: Κάθε ομάδα ετοίμασε από δύο ερωτήσεις οι οποίες συγκεντρώθηκαν ταξινομήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για να πάρουν συνέντευξη από τους αντιπροσώπους του συλλόγου Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου που επισκέφτηκαν το σχολείο

3ο Βήμα: Έγιναν οι επισκέψεις στο Παγκρήτιο, γήπεδο, κήπος, κολυμβητήριο, "Μελίνα Μερκούρη" και βρήκαν πληροφορίες για τη βία σε αθλητικούς αγώνες. Έγινε σύνθημα των παιδιών "Υποστηρίζω την ομάδα μου χωρίς να είμαι φανατικός οπαδός".

4ο Βήμα: Τελικά τα ίδια τα παιδιά οδηγήθηκαν μέσα από όλα αυτά στη σύνδεση του αθλητισμού και του πολιτισμού.
5ο Βήμα: Έτσι φτάσαμε στο τέλος του προγράμματος παρουσιάζοντας στην τελική γιορτή χορούς, γιατί και οι χοροί είναι αθλητισμός και πολιτισμός και τη θεατρική παράσταση "Όρνιθες" του Αριστοφάνη. (διασκευή για παιδικό θέατρο Σοφία Ζαραμπούκα)

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Θεωρούμε σημαντικότερη το 4ο Βήμα. Η σύνδεση του αθλητισμού με τον πολιτισμό έγινε μέσα στην τάξη. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε νέες υποομάδες. Υπήρχαν 3 υποομάδες των 4 παιδιών που υποστήριζαν ότι ο αθλητισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού κάθε λαού υποστηρίζοντας με επιχειρήματα την άποψη τους έτσι ώστε να πείσουν την 4η υποομάδα που υποστήριζε ότι άλλο πολιτισμός και άλλο αθλητισμός.

Επιχειρήματα  που ακούστηκαν μέσα στην τάξη από τις τρεις υποομάδες ήταν: "Ο Αθλητισμός δημιουργεί ευφορία, τονώνει και ξεκουράζει μετά από μια κοπιαστική και σωματική εργασία", "Τα ομαδικά αθλήματα καλλιεργούν το μυαλό, τη συνεργασία, το συντονισμό, αναπτύσσουν την φαντασία, τονώνουν την αυτοπεποίθηση και την πειθαρχία", "Οι πολίτες ψυχαγωγούνται και ζουν έντονα συναισθήματα όπως αγωνία, χαρά, λύπη, πάθος, τίμιος ανταγωνισμός κ.α. ", "Οι αγώνες που γίνονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό φέρνουν σε επαφή και επικοινωνία αθλητές και λαούς και βοηθούν να ξεπεραστούν  προβλήματα και φανατισμοί", "οι λαοί συμφιλιώνονται και ζουν ειρηνικά.", "χωρίς το αγαθό της Ειρήνης οι λαοί δεν μπορούν να αναπτύξουν τις επιστήμες, τις τέχνες, τα γράμματα άρα τον πολιτισμό"
Η 4η υποομάδα κατάλαβε ότι τα παιδιά των άλλων ομάδων είχαν δίκιο. Έτσι όλα μαζί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: "Η συμβολή του αθλητισμού είναι σημαντική στη δημιουργία του πολιτισμού των λαών." Ήταν και ο κύριος στόχος του προγράμματος

ΕΜΠΟΔΙΑ: Έλλειμμα χρόνου

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ: Βιντεοπαρουσίαση

Πρόσφυγες SOS

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Μετανάστευση, Προσφυγια & Ασυλο

13ο Δ.Σ. Ρεθύμνου: Στριλιγκα Μαρια

ΤΜΗΜΑ: Ε2, 21 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 6 μήνες

στην Ευέλικτη ζώνη

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: Προστατεύοντας τους πρόσφυγες UNHCR, "Δεν είναι μόνο αριθμοί" Υπατη Αρμοστεια, Διεθνής Οργανισμός Μεταναστευσης

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: Επίσκεψη σε σινεμά για προβολή διαδραστικης ταινίας με θέμα την αποδοχή της διαφορετικοτητας 
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Το πρόγραμμα ξεκίνησε από τις πρώτες μέρες του σχολικού έτους με τη συγκέντρωση από την ολομέλεια της τάξης ειδών πρώτης ανάγκης (εκτός τροφίμων) για τους πρόσφυγες. Τοποθετήθηκε στην τάξη ένα "κουτί αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς" όπως ονομάστηκε. Το κουτί αυτό ήταν το πρώτο "διακοσμητικό στοιχείο" στην αίθουσα που από την πρώτη μέρα άρχισε να γεμίζει. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε ένα δεύτερο κουτί μικρότερο σε μέγεθος για εσωτερική κατανάλωση, με τρόφιμα ημέρας για τους συμμαθητές που δεν κρατούσαν κολατσιό.

Αξιοποιήθηκε στη συνέχεια και καθ'όλη τη διάρκεια του προγράμματος εκπαιδευτικό υλικό από την "Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ"  και το "Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης", με τίτλο ‘'Δεν είναι μόνο  αριθμοί'’, προβολή βίντεο, κ.α. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες, δόθηκαν θεματικές και έγιναν παρουσιάσεις των πρότζεκτ των ομάδων στην ολομέλεια της τάξης.

Ακολούθησε η συγγραφή θεατρικών έργων και τέλος έγινε η συνένωση τους σε ένα, το οποίο  αποφασίστηκε να παρουσιαστεί στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου, με τίτλο "Ο Αι Βασίλης Πρόσφυγας". Σειρά είχαν οι πρόβες, η μουσική επένδυση και η δημόσια παρουσίαση.

Αφιερώθηκαν 2 εβδομάδες  στη συλλογή ειδών για τους πρόσφυγες από όλο το σχολείο, ακολούθησε η ταξινόμησή τους ανά είδος σε κιβώτια και η παράδοσή τους. Η συγκέντρωση των ειδών ήταν τόσο μεγάλη που ένα μέρος κυρίως τρόφιμα διατέθηκαν στην τοπική κοινωνία μέσω της εκκλησίας. Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ανά τάξη συγκεντρώθηκαν σχολικές τσάντες με διάφορα είδη για τα προσφυγόπουλα και παραδόθηκαν.

Το πρόγραμμα αυτό της κοινωνικής προσφοράς αποφασίστηκε να συνεχιστεί και στο επόμενο σχολικό έτος με άλλη μορφή.

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Κατά τη γνώμη μου, η πιο σημαντική δραστηριότητα ήταν η συγκέντρωση  και προσφορά  ειδών πρώτης ανάγκης προς τους πρόσφυγες από όλη  τη  σχολική κοινότητα, κατόπιν της ευαισθητοποίησης που είχε προηγηθεί.
Η δράση ξεκίνησε με την έναρξη του σχολικού έτους, από τη συγκέντρωση παιχνιδιών και σχολικών ειδών  σε  ένα κιβώτιο μέσα στην τάξη με τίτλο "όλοι μαζί μπορούμε" και επεκτάθηκε σε όλο το σχολείο, με τη συγκέντρωση πολλών  κιβωτίων με είδη ρουχισμού και τροφίμων. Η συγκέντρωση αυτή  ήταν τόσο μεγάλη που ένα μέρος  μοιράστηκε  μέσω της εκκλησίας στην τοπική κοινωνία.  Η δράση αυτή συνεχίστηκε ως τη συμμετοχή μας  στο κάλεσμα από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας για το γέμισμα μιας σχολικής τσάντας με είδη χρήσιμα προς τα προσφυγόπουλα. Οι μαθητές συγκέντρωσαν τα είδη, τα τακτοποίησαν σε κιβώτια, βιώνοντας κατ΄ουσία την ενεργό δράση στα τεκταινόμενα, τη συλλογικότητα και την κοινωνική προσφορά.

Η παραπάνω δράση της  αλληλεγγύης, θεωρώ ότι ήταν η πιο σημαντική, γιατί  είχε  διαχρονικό χαρακτήρα, λειτούργησε όχι μόνο  ως αφετηρία του προγράμματος, αλλά και  σε όλη τη διάρκειά του. Αποτέλεσε επίσης μέρος μιας συλλογικής δράσης της κοινωνίας των ενηλίκων σε ένα σύγχρονο παγκόσμιο πρόβλημα.
Έγινε στόχος της ολομέλειας της τάξης,  επινοήθηκαν τρόποι ευαισθητοποίησης και ενεργοποίησης των μαθητών του σχολείου ( για παράδειγμα με τη συλλογική συγγραφή και παρουσίαση ενός θεατρικού τα Χριστούγεννα με τίτλο "Ο 'Αι Βασίλης πρόσφυγας") και επεκτάθηκε σε όλη τη σχολική κοινότητα.

Παράλληλα ενισχύθηκαν στους ίδιους τους μαθητές της τάξης οι αξίες της αλληλεγγύης, της κοινωνικής προσφοράς, της συμμετοχής  και της ενεργούς δράσης σε ότι συμβαίνει στον κόσμο.Εικόνες, όπως αυτή, όπου όλη η τάξη  συνδράμει  με ζήλο στην ταξινόμηση των ειδών και στη συσκευασία τους σε κιβώτια που πήγαιναν εκτός Κρήτης σε "άγνωστους συνανθρώπους" μας οι οποίοι  δεινοπαθούσαν, με έκαναν περήφανη για το έργο του δασκάλου και το "φως" που το λειτούργημα αυτό εκπέμπει.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ: "Ο Αι Βασίλης Πρόσφυγας"

Γνωρίζω τον εαυτό μου και τους διπλανούς μου μέσα από το θέατρο. Προσφέρω -  Δρω.

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Ανθρωπινα δικαιωματα - Δικαιωματα του παιδιου

16ο Δ.Σ. Ρεθύμνου: Γεώργιος Παραγιουδάκης  Κώστας Αλμπάνης

ΤΜΗΜΑ: Τ.Ε. – Ε, 14 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 3 μήνες

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: «Το Θέατρο για παιδιά». Ξένια Καλογεροπούλου

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: για τρεις παραστάσεις, στο Νηπιαγωγείο Γάλλου, στο Ειδικό σχολέιο Ρεθύμνου και στο Γηροκομείο Ρεθύμνου

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ξεκινήσαμε με θεατρικά παιχνίδια που σκοπό σταδιακά είχαν τη χαλάρωση, την καλύτερη γνωριμία με τους άλλους, τη μίμηση ρόλων και καταστάσεων. Οταν είχαμε δέσει σαν ομάδα, διαβάσαμε το θεατρικό έργο "Η χαμένη κούκλα" του Αλφόνσο Σάστρε, πολλές φορές, με έκφραση, μοιράσαμε ρόλους και ξεκινήσαμε πρόβες.

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Οι παραστάσεις που δόθηκαν εκτός σχολείου και αναφέρθηκαν παραπάνω, σίγουρα αποτελούν το πιο σημαντικό κομμάτι. Ειδικά όμως αυτή που έγινε στο Γηροκομείο Ρεθύμνου και η μετέπειτα επικοινωνία των παιδιών με τους ηλικιωμένους, το μοίρασμα συναισθημάτων και εμπειριών ήταν κάτι που μας έμεινε αξέχαστο. Μετά την παράσταση για μία ώρα είμασταν στο σαλόνι, όπου ανταλλάξαμε εμπειρίες, ιστορίες, τραγούδια και συναισθήματα. Τα παιδιά ενώ στην αρχή ήταν διστακτικά  μπόρεσαν να  χαλαρώσουν,  να συναισθανθούν μία άλλη πλευρά της ζωής, την οποία πριν δεν έιχαν συνειδητοποιήσει.

ΕΜΠΟΔΙΑ: Η έλλειψη κατάλληλου χώρου στο σχολείο μας, για θεατρικό παιχνίδι, πρόβες, παραστάσει κλπ.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ: Πρόγραμμα, πρόσκληση, δελτία τύπου

Παιδια προσφυγες, παιδικη εργασια και τα δικαιωματα του παιδιου

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Μεταναστευση, Προσφυγια & Ασυλο

Δ.Σ. Μπαλίου: Μαρινα Μαρινακη

ΤΜΗΜΑ: Γ – Δ, 16 παιδιά

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: Λογοτεχνικο βιβλιο ''Ικμπαλ''. 

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ: Αποστολη σχολικης τσαντας για παιδια προσφυγες

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Αρχικά οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες. Η κάθε ομάδα ανέλαβε να διερευνήσει ενα διαφορετικό πολιτισμό, μια διαφορετική χώρα. (Ινδία, Συρία, Κούβα κτλ) Άντλησαν πληροφορίες σχετικά με τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις συνήθειες κάθε λαού και στο τέλος κάθε ομάδα παρουσίασε τα ευρήματα της μιλώντας για τα διαφορετικά σημεία αλλά τονίζοντας ταυτόχρονα πόσο διαφορετικοί μοιάζουμε αλλά πόσο ίδιοι είμαστε τελικά...
Μετά από συζήτηση,τα παιδιά άρχισαν να ερευνούν στο διαδίκτυο το θέμα της προσφυγιάς. Αφού είδαν εικόνες Ελλήνων προσφύγων και μεταναστών από το παρελθόν ,άρχισαν να ψάχνουν πληροφορίες και εικόνες  για τους Σύριους πρόσφυγες και την πορεία που ακολουθεί ενα παιδί πρόσφυγας μέχρι να φτάσει στον επιθυμητό προορισμό. Έτσι κατασκεύασαν το επιτραπέζιο: ''Ο μικρός πρόσφυγας''. Στη συνέχεια έγινε και δραματοποίηση της πορείας ενός παιδιού πρόσφυγα από τη Συρία και τα παιδιά συγκέντρωσαν τα απαραίτητα για τη σχολική τσάντα που θα έστελναν.

Έπειτα η έρευνά μας μεταφέρθηκε στο χώρο της παιδικής εργασίας. Είδαν εικόνες και μετέφεραν και τη δική τους εμπειρία (πχ παιδιά των φαναριών). Διαβάζοντας το βιβλίο '' Ικμπαλ'', προκειμένου να έρθουμε πιο κοντα στους ήρωες του βιβλίου μας, ξεκινήσαμε την κατασκευή χαλιού. Όταν ολοκληρώσαμε το χαλί και το βιβλίο τα παιδιά είδαν βίντεο σχετικά με τη δράση και τον αγώνα του Ικμπάλ.

Τέλος ασχοληθήκαμε με τις ανάγκες και τα δικαιώματα που έχει κάθε παιδί σε αυτόν τον κόσμο. Ζωγραφίσαν και κατασκεύασαν ''το αερόστατο των δικαιωμάτων''.

Στην τελική γιορτή του σχολείου εκθέσαμε τα δημιουργήματα  και τα παδιά παρουσίασαν το θεατρικό ''Τριγωνοψαρούλης'' ένα μήνυμα ενάντια στο ρατσισμό και μια προσπάθεια κατανόησης της διαφορετικότητας.

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Θεωρώ πως η πιο σημαντική δραστηριότητα κατά την υλοποίηση του προγράμματος ήταν η κατασκευή του επιτραπέζιου παιχνιδιού: ''Ο μικρός πρόσφυγας''.Οι μαθητές αρχικά διερεύνησαν στο διαδίκτυο το προσφυγικό ζήτημα. Αφού βρήκαν πληροφορίες για τα παιδιά-πρόσφυγες από τη Συρία ξεκίνησαν να κατασκευάζουν το επιτραπέζιο.. Τα παιδιά έπρεπε να ανασύρουν στο μυαλό τους ό,τι είχαμε διδαχθεί στα μαθηματικά για παράλληλες και κάθετες μεταξύ τους ευθείες και να τα εφαρμόσουν ξανά προκειμένου να κατασκευαστούν τα κουτάκια..Αφού τα αρίθμησαν έπρεπε να διαλέξουν κάποια κουτάκια τα οποία είτε θα ανάγκαζαν τον παίχτη να κάνει βήματα πίσω  είτε να κερδίσει κάποια βήματα μπροστά.Έτσι αφού κατεβάσαμε εικόνες απ΄το διαδίκτυο και τις τυπώσαμε, τις κολλήσαμε και  δημιουργήσαμε αυτά τα κουτάκια. Όταν κάποιος παίχτης λοιπόν έπεφτε σε ένα κουτάκι με εικόνα, περίμενε να του διαβάσει ο μαθητής που είχε αναλάβει αυτό το ρόλο την ετυμηγορία. Σε ένα άλλο χαρτί τα παιδιά είχαν γράψει τα νούμερα απ' τα κουτάκια που είχαν εικόνες και για κάθε ένα μία εντολή. πχ «Πέρασες στην Τουρκία. Κάνε ένα βήμα μπροστά»  ή  « Θαλασσοταραχή ενώ είσαι στη βάρκα του λαθρέμπορου πήγαινε  δύο βήματα πίσω». Στη συνέχεια με πλαστελίνες κατασκευάστηκαν τα πιόνια του παιχνιδιού, ένα ζάρι από χαρτί (και ένα κανονικό που μας έφεραν δώρο). Αφού χρωμάτισαν τον τίτλο ντύσαμε το επιτραπέζιο με το υλικό που ντύνουν οι μαθητές τα βιβλία τους προκειμένου να μην καταστραφεί. Οι μαθητές ενθουσιασμένοι με την κατασκευή τους ζητούσαν συνεχώς χρόνο να παίζουν με αυτή.

Θεωρώ ότι αυτή ήταν η πιο σημαντική δραστηριότητα γιατί τα παιδιά με έναν τρόπο όχι θλιβερό κατάφεραν να συναισθανθούν, να κατανοήσουν και να ενημερωθούν για ένα θέμα μείζονος σημασίας  για τη Συρία, την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν χρειάστηκε κάποιος με διδακτικό ύφος να τους μιλήσει γι΄ αυτό το θέμα αλλά μέσω της έρευνας κατάφεραν να αντιληφθούν τι είναι όλα αυτά που ακούνε οι γονείς τους καθημερινά στις ειδήσεις. Μέσα από τα βήματα του παιχνιδιού κατάφεραν να ακολουθήσουν τα βήματα κάθε μικρού πρόσφυγα,να συναισθανθούν,να δουν τις δυσκολίες και τέλος να δραστηριοποιηθούν στέλνοντας και αυτοί τη δικιά τους μικρή βοήθεια.. Μέσω του παιχνιδιού τα παιδιά κατανόησαν την διαφορετικότητα, την ισότητα μεταξύ των παιδιών, την αδικία και το μάταιο ενός πολέμου. Επίσης τις ανάγκες και τα δικαιώματα όλων των παιδιών καθώς ο νικητής παίχτης που φτάνει στο τέλος του παιχνιδιού δεν βρίσκεται σε μια επιθυμητή χώρα αλλά σε λέξεις όπως: ειρήνη, τροφή, μόρφωση, παιχνίδι κτλ. 

Ακόμα οι μαθητές μέσω του παιχνιδιού εφάρμοσαν πρακτικά και έκαναν εξάσκηση με ένα τρόπο ευχάριστο σε έννοιες που είχαν διδαχθεί στα μαθηματικά και ένα, χωρίς να το καταλάβουν, μάθημα ορθογραφίας. Τέλος διασκέδασαν παίζοντας το ολόδικό τους επιτραπέζιο!

ΕΜΠΟΔΙΑ: Περιορισμένος αριθμός Η/Υ στο σχολείο, προτζέκτορας σε μία μόνο τάξη.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ

Έπαιζαν, παίζουμε… θα παίζουμε

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Λαογραφία

Δ. Σ. Πρινέ: Σκόλια Δήμητρα

ΤΜΗΜΑ: Α, 15 παιδιά

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 4 μήνες

ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: Παλιά παιχνίδια όπως: Περνά περνά η μέλισσα, το μαντηλάκι, τριόδι κτλ.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ: Μουσείο Σχολικής Ζωής Αμνάτου

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ο σκοπός του προγράμματος ήταν να γίνει μια καταγραφή των παιδικών παιχνιδιών, κυρίως των ομαδικών, να διατυπωθούν οι κανόνες και φυσικά να βιωθούν. Έτσι ξεκινώντας από τα σύγχρονα παιχνίδια που γνωρίζουν τα παιδιά και πηγαίνοντας προς τα πίσω με τη βοήθεια των γονιών αλλά και των γιαγιάδων και των παππούδων, αλλά κυρίως από το ίντερνετ, μαζέψαμε στοιχεία από τα ξεχασμένα και μη παιχνίδια μας. Φυσικά τα παίξαμε και τα ξαναπαίξαμε...

Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Τα παιχνίδια ήταν ιδιαίτερα ευχάριστα φυσικά, αλλά αυτό που θα θυμούνται όλοι ήταν το "Ένα λεπτό κρεμμύδι" που έπαιξαν στη γιορτή λήξης στο τέλος της χρονιάς. Ήταν το ωραιότερο μέρος του προγράμματος επειδή τα παιδιά ήταν αρκετά παραστατικά και οι γονείς που παρακολουθούσαν συμμετείχαν στο μικρό δρώμενο ιδιαίτερα συγκινημένοι.

ΕΜΠΟΔΙΑ: Θα θέλαμε να φέρουμε κάποιον παππού ή κάποια γιαγιά να μας θυμίσει τα παιχνίδια, αλλά δεν τα καταφέραμε.

ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ